Nature: We like it, sometimes NOT!
Blijf op de hoogte en volg Jane & Inges
13 Maart 2014 | Brazilië, Pantanal
Na een korte vlucht maar met behoorlijke turbulentie zien we vanuit het raampje waarvoor we gekomen zijn; de watervallen, foz do igacu.
Het stadje is uitgestorven en verlaten, regen tikt zachtjes tegen de ruiten. De regen gaat over in onweer, zo hard en heftig. Continu blauwe lichtflitsen gevolgd door de donder en een enorme hoeveelheid dikke regendruppels. Het lijkt wel of alle woede en verdriet ineens uit de hemel komt vallen. Samen staren we vanachter een raampje naar dit natuurgeweld ieder in zijn eigen gedachten..
Als eerste gaan we de Argentijnse kant van de watervallen bekijken. Met enige trots vanwege een Argentijnse stempel in ons paspoort, verlaten we voor een aantal uurtjes Brazilië. Zodra we aankomen in het natuurreservaat krijgen we al snel een Efteling gevoel. Aangelegde paden, te vrolijke medewerkers ( de bedoeling is goed, we know ) en hordes toeristen. We fantaseren hoe het zou zijn als je de ontdekker was van deze watervallen en met deze gedachten in ons achterhoofd lopen we door het park.
De eerste aanblik maakt al meteen indruk. We staan bovenaan de watervallen waar het het water rustig en stilletjes stroomt alsof het nog niet weet wat er staat te gebeuren. Een krokodil ligt stilletjes in de schaduw te chillen en lijkt zich ook van geen kwaad bewust. Maar het harde geluid van kletterend water verraad wat er staat te gebeuren. We draaien ons om en zien het water met over de rand naar beden valt en daar zijn eigen weg weer gaat. Elk pad geeft ons een nieuw aanblik op dit natuurgeweld. En we vallen van de ene verbazing in de andere. Na een aantal pica's te hebben genomen, waarbij we moeten vechten voor een mooi plekje zonder pieceteken van andere hinderlijke toeristen vervolgen we onze weg naar het hoogste punt.
Daar stort het water met een enorm geweld de diepte in.. De waterdamp vormt een een soort mist waardoor je niet in de diepte kan kijken. Het water valt daardoor in een gat die oneindig lijkt. Terwijl we daar staan te kijken worden we verrast door een nevel douche, heerlijk!
De volgende dag is de Braziliaans kant aan de beurt, die je niet mag onderschatten. Samen met twee Belgische vrienden lopen we langs een route die je uitzicht geeft over de totale omvang van deze watervallen. Een panoramic vieuw, wauw!
Volgende bestemming: pantanal.
Na een nachtbus van 17 uur, 7 uur rijden in een miniVAN en 1 uur per jeep kwamen we aan in de Pantanal. Een uitgestrekt natuurgebied (wetlands) dat vooral bekend staat om het zien van wildlife.
De pousada waar we verbleven was een fijne plek. Goed verzorgd, koel zwembad en overal relaxte plekjes met hangmatten om even in weg te dromen. Er liepen zwijntjes rond en we kregen regelmatig een bezoekje van felgekleurde papegaaien.
De dagen waren gevuld met tripjes zoals een jeepsafari, boot en wandeltocht en piranha vissen. Het laatste was echt een bijzondere ervaring. Rauw vlees aan je haakje en hengelen maar! Inges had in een keer raak, trots met een spartelende vis aan haar hengel. Iets nerveus en hopend dat hij niet te dichtbij zou komen met die scherpe bijtgrage tandjes. Uiteindelijk konden we allebei onze venijnige visjes bij de lunch op tafel terugvinden met een limoentje on top. Bon appétit :).
Tijdens de verschillende tochten hebben we mooie dieren kunnen zien zoals kapubari (soort van grote hamster), quati (wasbeer-ish), veel vogels zoals toekans, papegaaien en enorme roofvogels.
Sierlijke vlinders overal, wij worden er blij van, onze kleine geluksbrengers. Ook veel kaaimannen in het gebied, raakten bijna gewend aan die loerende ogen op slechts een paar meter afstand. "They will not hurt you" zei de gids... Jaja.... net als die zwarte slang die over en langs onze schoenen glipte (met ratel en net een TE bezorgde blik van onze guide) en die tarantula die toevallig in ons looppas bivakkeerde.
Toch had de pantanal ook iets weg van de Nederlandse hei maar dan met een ontelbare hoeveelheid muggen. Met de zon op onze bol en plakkerig van alle lagen deet en zonnebrand (welke smeer je eerst?) sjokte we bij zeker 35 graden door de pantanal. Een lange broek en mouwen voelen dan ook als een overbodige luxe maar is wel noodzaak om je tegen die kleine irritante om je hoofd zoemende steekmonsters te beschermen.
Tja muggen... wij HATEN ze! Ze vonden altijd wel een nieuw plekje om te prikken, ondanks al deze voorzorgsmaatregelen. In grote zwermen om ons heen en niet afgeschrikt door de DEET zette ze de aanval in. Met als resultaat honderden muggenbulten op onze benen. Aaarrghhh!!! We zijn inmiddels gestopt met tellen, misschien nog maar even geen rokje aan?!
Nee... de meisjes zijn geen fan van de Pantanal. Al voelde het wel als een avontuur. Het zien van 2 enorme blauwe papegaaien die samen wegvliegen tegen de achtergrond van een prachtige roodgekleurde ondergaande zon maakt eigenlijk alles weer goed. Evenals een prachtige sterrenhemel. Ontelbare sterren en een zichtbare Melkweg, Wauw! Even wegdromen en genieten van het moois wat ons zomaar gegeven wordt.
Bonito, een gezellig klein dorpje waar we al snel nieuwe vrienden hebben gemaakt. De groep bestaat uit 2 Oostenrijkers (christian en lando) een komisch duo, een Mexicaans meisje (Miriam) die onophoudelijk blijft praten, een Australisch koppel en onze Engelse kamergenoot Frances. Het voelt als een grote familie. De tijd die we samen doorbrengen wordt gevuld met de volgende activiteiten: diepgaande gesprekken, samen kokkerellen waar we verschildende cuisines combineren( levert overigens vreemde combi's op), caiprina's maken, praten over niks en natuurlijk bonito verkennen.
Bonito staat bekend om zijn cristal clear heldere wateren en meren waarin je kunt zwemmen. Samen hebben we een snorkeltocht gemaakt in een rivier, midden in de jungle. Jezelf lekker met de stroming mee laten voeren waarbij je boven water de jungle geluiden hoort en onder water onder het genot van je eigen ademhaling de vissen kunt aanschouwen. Je krijgt het gevoel alsof je in een aquarium zwemt en het heeft een soort mediterend effect. Na drie uurtjes floaten helemaal zen!
Naast dit tripje hebben we als echte Hollanders fietsen gehuurd en naar een natuurlijke "swimmingpool" gefietst. Onderweg druk pratend ziet Inge dat het fietspad ophoud en behoed Janneke ervoor dat ze niet het hoge gras in fietst. Het fietspad houdt op ..?! Roept ze verbaasd..?! Tja.. Dan maar de weg op.. (Waarschijnlijk was het geld op)
Bonito heeft ons ook een fijne ontmoeting gegeven. Onverwacht, maar soms gebeuren dingen alsof het zo heeft moeten zijn. Keep breathing, be safe.
We vervolgen onze reis met onze nieuwe Oostenrijkse reisvrienden richting Bolivia!
Ciao!
De meisjes.
Het stadje is uitgestorven en verlaten, regen tikt zachtjes tegen de ruiten. De regen gaat over in onweer, zo hard en heftig. Continu blauwe lichtflitsen gevolgd door de donder en een enorme hoeveelheid dikke regendruppels. Het lijkt wel of alle woede en verdriet ineens uit de hemel komt vallen. Samen staren we vanachter een raampje naar dit natuurgeweld ieder in zijn eigen gedachten..
Als eerste gaan we de Argentijnse kant van de watervallen bekijken. Met enige trots vanwege een Argentijnse stempel in ons paspoort, verlaten we voor een aantal uurtjes Brazilië. Zodra we aankomen in het natuurreservaat krijgen we al snel een Efteling gevoel. Aangelegde paden, te vrolijke medewerkers ( de bedoeling is goed, we know ) en hordes toeristen. We fantaseren hoe het zou zijn als je de ontdekker was van deze watervallen en met deze gedachten in ons achterhoofd lopen we door het park.
De eerste aanblik maakt al meteen indruk. We staan bovenaan de watervallen waar het het water rustig en stilletjes stroomt alsof het nog niet weet wat er staat te gebeuren. Een krokodil ligt stilletjes in de schaduw te chillen en lijkt zich ook van geen kwaad bewust. Maar het harde geluid van kletterend water verraad wat er staat te gebeuren. We draaien ons om en zien het water met over de rand naar beden valt en daar zijn eigen weg weer gaat. Elk pad geeft ons een nieuw aanblik op dit natuurgeweld. En we vallen van de ene verbazing in de andere. Na een aantal pica's te hebben genomen, waarbij we moeten vechten voor een mooi plekje zonder pieceteken van andere hinderlijke toeristen vervolgen we onze weg naar het hoogste punt.
Daar stort het water met een enorm geweld de diepte in.. De waterdamp vormt een een soort mist waardoor je niet in de diepte kan kijken. Het water valt daardoor in een gat die oneindig lijkt. Terwijl we daar staan te kijken worden we verrast door een nevel douche, heerlijk!
De volgende dag is de Braziliaans kant aan de beurt, die je niet mag onderschatten. Samen met twee Belgische vrienden lopen we langs een route die je uitzicht geeft over de totale omvang van deze watervallen. Een panoramic vieuw, wauw!
Volgende bestemming: pantanal.
Na een nachtbus van 17 uur, 7 uur rijden in een miniVAN en 1 uur per jeep kwamen we aan in de Pantanal. Een uitgestrekt natuurgebied (wetlands) dat vooral bekend staat om het zien van wildlife.
De pousada waar we verbleven was een fijne plek. Goed verzorgd, koel zwembad en overal relaxte plekjes met hangmatten om even in weg te dromen. Er liepen zwijntjes rond en we kregen regelmatig een bezoekje van felgekleurde papegaaien.
De dagen waren gevuld met tripjes zoals een jeepsafari, boot en wandeltocht en piranha vissen. Het laatste was echt een bijzondere ervaring. Rauw vlees aan je haakje en hengelen maar! Inges had in een keer raak, trots met een spartelende vis aan haar hengel. Iets nerveus en hopend dat hij niet te dichtbij zou komen met die scherpe bijtgrage tandjes. Uiteindelijk konden we allebei onze venijnige visjes bij de lunch op tafel terugvinden met een limoentje on top. Bon appétit :).
Tijdens de verschillende tochten hebben we mooie dieren kunnen zien zoals kapubari (soort van grote hamster), quati (wasbeer-ish), veel vogels zoals toekans, papegaaien en enorme roofvogels.
Sierlijke vlinders overal, wij worden er blij van, onze kleine geluksbrengers. Ook veel kaaimannen in het gebied, raakten bijna gewend aan die loerende ogen op slechts een paar meter afstand. "They will not hurt you" zei de gids... Jaja.... net als die zwarte slang die over en langs onze schoenen glipte (met ratel en net een TE bezorgde blik van onze guide) en die tarantula die toevallig in ons looppas bivakkeerde.
Toch had de pantanal ook iets weg van de Nederlandse hei maar dan met een ontelbare hoeveelheid muggen. Met de zon op onze bol en plakkerig van alle lagen deet en zonnebrand (welke smeer je eerst?) sjokte we bij zeker 35 graden door de pantanal. Een lange broek en mouwen voelen dan ook als een overbodige luxe maar is wel noodzaak om je tegen die kleine irritante om je hoofd zoemende steekmonsters te beschermen.
Tja muggen... wij HATEN ze! Ze vonden altijd wel een nieuw plekje om te prikken, ondanks al deze voorzorgsmaatregelen. In grote zwermen om ons heen en niet afgeschrikt door de DEET zette ze de aanval in. Met als resultaat honderden muggenbulten op onze benen. Aaarrghhh!!! We zijn inmiddels gestopt met tellen, misschien nog maar even geen rokje aan?!
Nee... de meisjes zijn geen fan van de Pantanal. Al voelde het wel als een avontuur. Het zien van 2 enorme blauwe papegaaien die samen wegvliegen tegen de achtergrond van een prachtige roodgekleurde ondergaande zon maakt eigenlijk alles weer goed. Evenals een prachtige sterrenhemel. Ontelbare sterren en een zichtbare Melkweg, Wauw! Even wegdromen en genieten van het moois wat ons zomaar gegeven wordt.
Bonito, een gezellig klein dorpje waar we al snel nieuwe vrienden hebben gemaakt. De groep bestaat uit 2 Oostenrijkers (christian en lando) een komisch duo, een Mexicaans meisje (Miriam) die onophoudelijk blijft praten, een Australisch koppel en onze Engelse kamergenoot Frances. Het voelt als een grote familie. De tijd die we samen doorbrengen wordt gevuld met de volgende activiteiten: diepgaande gesprekken, samen kokkerellen waar we verschildende cuisines combineren( levert overigens vreemde combi's op), caiprina's maken, praten over niks en natuurlijk bonito verkennen.
Bonito staat bekend om zijn cristal clear heldere wateren en meren waarin je kunt zwemmen. Samen hebben we een snorkeltocht gemaakt in een rivier, midden in de jungle. Jezelf lekker met de stroming mee laten voeren waarbij je boven water de jungle geluiden hoort en onder water onder het genot van je eigen ademhaling de vissen kunt aanschouwen. Je krijgt het gevoel alsof je in een aquarium zwemt en het heeft een soort mediterend effect. Na drie uurtjes floaten helemaal zen!
Naast dit tripje hebben we als echte Hollanders fietsen gehuurd en naar een natuurlijke "swimmingpool" gefietst. Onderweg druk pratend ziet Inge dat het fietspad ophoud en behoed Janneke ervoor dat ze niet het hoge gras in fietst. Het fietspad houdt op ..?! Roept ze verbaasd..?! Tja.. Dan maar de weg op.. (Waarschijnlijk was het geld op)
Bonito heeft ons ook een fijne ontmoeting gegeven. Onverwacht, maar soms gebeuren dingen alsof het zo heeft moeten zijn. Keep breathing, be safe.
We vervolgen onze reis met onze nieuwe Oostenrijkse reisvrienden richting Bolivia!
Ciao!
De meisjes.
-
13 Maart 2014 - 13:48
Jeroen:
Hé meisjes. Leuk om te lezen. Wat een prachtige reis, nu al! En nog zoveel te gaan. ENJOY!
Grtz -
13 Maart 2014 - 15:12
Thijs:
Dames,
weer een erg leuk verhaal om te lezen. Geniet van al het moois wat nog komen gaat.
Kus Thijs -
13 Maart 2014 - 18:07
Vera:
Hee, mooie blog hoor! Ennuh het is eten en gegeten worden
in de jungle, brrrr! Ontmoetingen, niets is toeval zegt men weleens.
En hoe waar is dat. Geniet en pas goed op elkaar! Appie ne Mo
maken het goed! Schade tot nu; 3 bakjes snoep....:-) -
13 Maart 2014 - 21:01
Bert:
Hallo meisjes,
Het mooie van reizen is dat je zoveel fantastische dingen langs ziet komen, veel lotgenoten treft en ervaringen kunt delen.
Nu zie ik ook door die geweldige foto 's hoe mooi de omgeving is waar jullie in vertoeven.
Laat de indrukken binnenkomen en laat het jullie leven rijker maken. Laat vooral ook je indrukken binnenkomen bij diegenen die achterblijven en alleen maar kunnen vermoeden
wat een unexpected journey met zich mee kan brengen. Hoewel jullie hebben tevoren goed nagedacht over wat je allemaal zou zien. Intussen bereid ik me voor op een productie waar ik moet zingen en dansen in een zaal, op een podium dat ik al zo vaak heb gezien. Dat kan ik wel dromen. De teksten en choreo helaas nog niet maar we hebben nog 14 dagen.
Geniet meisjes en let goed op elkaar en doe je omgeving vooral de hartelijke groeten van de papa van een van hen :-) -
13 Maart 2014 - 21:36
Laurie:
Hey chica's, klinkt goed zeg!!! Op de muggen na dan... ze weten je wel altijd te vinden he Jane! Ben benieuwd hoe Bolivia is. Kijk weer uit naar het volgende verhaal! X -
14 Maart 2014 - 08:27
Rogier Van Lokven:
Mooi verhaal, meisjes!!! Fackk....al die beestjes die jullie hebben gezien/gevangen/gegeten/etc! Echt een vette ervaring volgens mij!!!
Maar wat een toffe locaties ook, lekker in hangmatje, zwijntjes en papegaaien om je heen. Lekker chilluh, swahhh! Whaha!
Oh en de sterren en de melkweg zien, ik snap donders-mudday-fakking-goed wat jullie bedoelen. Adembenemend nietwaar? Wow!
Foto van waterval op FB was indrukwekkend! Giv mij ook zo'n waterfallie.....givvv! ;)
Lekker genieten, jongs!!
xxx -
14 Maart 2014 - 19:20
Steffi :
Hee wat goed om te horen!
Leuke verhalen zo, en wat minder leuke ervaringen.
Maar goed die moet je dan maar voor lief nemen denk ik zo.
Veel plezier nog!
En doe voorzichtig he!
Liefs Steffi! -
19 Maart 2014 - 04:53
Ingrid:
nou op de muggen na,.. klinkt het weer als een en al genieten!! mmh heerlijk blijf dit doen!
-
22 Maart 2014 - 21:01
Heleen.:
Ik vind dit echt zo fijn om te lezen. Keer op keer. Zo voel ik me mentaal ook een beetje aanwezig op jullie reis.
Meisjes, leef het leven tot de max.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
